Abdullah MERAL

Şehit Düştüğü Tarih: 14 Haziran 1984

Şehit Düştüğü Yer: İstanbul

Doğum Tarihi: 1952

Doğduğu Yer: Balıkesir, Manyas İlçesi, Kalebayır Köyü

Mezar Yeri: Balıkesir, Manyas İlçesi, Kalebayır Köyü

1984’te cuntanın hapishanelerinde gerçekleştirilen Ölüm Orucu’nda, İstanbul'da Sağmalcılar Özel Tip Hapishanesi'nde 1. Ölüm Orucu Ekibi’nde yeraldı. Ve büyük bir kararlılıkla sürdürdüğü ölüm orucunun 63. gününde Haydarpaşa Askeri Hapishanesi'nde şehit düştü.

1952 yılında Balıkesir’in Manyas İlçesi’ne bağlı Kalebayır Köyü’nde yoksul bir ailenin çocuğu olarak dünyaya geldi. İlkokulu burada bitirdi. Geçimini çobanlıkla sağlayarak babasının yanında, çocuk yaştayken çalışmaya başladı. Tüm emekçiler gibi ezilmenin, horlanmanın, sömürülmenin çilesiyle büyüdü. O’nu ezilen, sömürülen insanların kurtuluş mücadelesine, bu mücadelenin önderlerinden biri olmaya iten de buydu. O bir işçi gibi düşünür, bir köylünün özlemini benliğinde hissederdi.

Okul yaşamındaki başarısı, tüm olanaksızlığa rağmen, ailesinin bu yöndeki çabalarını kamçıladı. Ortaokulu Manyas’ta bitirdikten sonra, 1970-71 öğrenim yılında girdiği İstanbul Selimiye Sağlık Meslek Lisesi’nde öğrenimini devam ettirdi.

1969’dan itibaren sol düşüncelere olan eğilimi, lise yıllarında sempatiye dönüştü. Kendi ifadesiyle, 15-16 Haziran, 6. Filo’nun protesto edilmesi eylemlerinden önemli ölçüde etkilenmişti. Sol yayınları okumaya ve yavaş yavaş sınıf bilincini almaya başladı. Ama onun yaşamında asıl dönüm noktası, son sınıfta Veteriner Fakültesi’nden bir grup öğrenciyle Karacabey Kasabası’nda üç ay birlikte staj yapması olacaktı. Apo bundan böyle bir devrimci olarak mücadelede yerini almaya başlayacaktı.

İlk meslek yaşamına başladığı Sivas’ta giderek devrimci mücadele ve örgütlenmede öne çıktı. Demokratik kitle örgütlerinde yönetici olarak görev aldı. Halkla yakın ilişki kurabilmesi ve örgütçü nitelikleriyle dikkatleri çekti. Bu yüzden tüm devrimci-demokrat memurlar gibi sürgün, onun yaşamının bir parçası olmaya başladı.

12 Mart sonrası devrimci hareketin henüz toparlanma, karışıklığa son verme çabasının sürdüğü 1975 yılında askere alındı. Askerlik yaşamında da olanaklar elverdiğince devrimci düşünceleri propaganda etti, demokratik kitle örgütleriyle bağlantı kurmaya çalıştı. Bu faaliyetler askerlikte de sürgün edilmesine neden oldu.

Askerlik sonrası, 1977 yılında İstanbul’da Yabancı Diller Yüksekokulu’na girdi. Gece öğrenimini sürdürürken, gündüz memurluğa devam ediyor, devrimci mücadeleden de kopmamaya çalışıyordu. Mesleki örgütüyle yakın bağını ve yöneticiliğini sürdürüyordu. Dernek merkezi Ankara’da olduğundan, pratik faaliyetlerine etkin olarak katılmasa da, yayın organına çeşitli yazılar göndererek, önemli toplantılara katılarak sorumluluğunu yerine getirmeye çalışıyordu. Ama 1977 yılı Apo için, mesleki-demokratik örgütlenme mücadelesinden de ileri, siyasal tercihli mücadele ve örgütlenmede yerini aldığı yıllardır. Dev-Genç saflarında örgütlü mücadelede giderek, kendini tamamen devrime adayan bir profesyonel militan olarak yetiştirdi. 1978 yılındaki ayrışmada tercihini M-L hareketten yana yaptı. Önceleri memur örgütlenmesinde, daha sonra görev aldığı Kadıköy Dev-Genç örgütlenmesinde en önde gelen militanlardan biri oldu. Çevre mahallelerinin ve Kadıköy esnafının örgütlenmesinde de önemli rol oynadı.. Bu mücadelede, Kadıköy çarşı esnafı, sorunlarını bilen bu devrimci militanı çok yakından tanımış ve bağrına basmıştı.

Tutsak düştüğü 1980 Temmuz ayından sonra, 12 Eylül’ün çetin şartlarında Alemdağ, Metris, Hasdal, Sultanahmet ve Sağmalcılar cezaevleri mücadelesinde yine ön saflardaydı.

Yaşamını devrimci mücadeleye adayan Apo’nun Gonca Kurtuluş Meral isimli bir de kızı vardır...

Apo artık devrimci mücadeleye boş günlerini, boş saatlerini değil, yaşamını adamış, beynini, yüreğini, her şeyini emekçi halkın kavgasının hizmetine sunmuş önder bir militandı. Ölüm Orucunda olduğu gibi hep en öndeydi.

Hakkında Daha Geniş Bilgi İçin...

1984 Ölüm Orucu Direnişi:

Yoldaşları, yakınları Abdullah Meral’i Anlatıyor:

Geri